Iedereen heeft een innerlijke criticus. Hoeveel last heb jij ervan?

De innerlijke criticus ervaren we als een stemmetje in ons hoofd. Dit stemmetje praat oordelend, zelfs over je eigen gedachten en gevoelens. Het lijkt alsof de innerlijke criticus nooit tevreden is, hoe hard je ook je best doet. Het is nooit goed genoeg.

Wat is het nut van deze innerlijke criticus?

Het algemene nut zit er vooral in dat je erdoor aangespoord wordt om je best te blijven doen, zodat iets een volgende keer beter zal gaan. De innerlijke criticus wijst je op tekortkomingen en fouten, zodat je gemotiveerd bent om jezelf te blijven ontwikkelen. Dit deel van jou, want dat is het, heeft dus een heel positief doel. Toch hebben veel mensen last van hoe dit deel van zich laat horen. Als cliënten in therapie met dit deel werken, herkennen ze het vaak als een verinnerlijkte stem van een van hun verzorgers uit hun jeugd. Wat die verzorger of leerkracht vroeger tegen jou zei, zeg je nu tegen jezelf.

Kan ik de innerlijke criticus negeren of wegsturen? Of kan ik er wat van leren?

als de innerlijke criticus veel van zich laat horen en daarbij ook veelal steeds hetzelfde zegt, gaat dat ten koste van je positieve zelfbeeld. Als je die stem maar vaak genoeg hoort, ga je steeds meer geloven wat er gezegd wordt. Zo lijkt deze stem je zelfvertrouwen en geluk te ondermijnen, omdat je overtuiging steeds sterker wordt dat je nooit goed genoeg bent, hoe hard je ook je best doet. Logisch dat je denkt dat je probleem minder wordt als je van dat deel af bent.

Alleen, een deel van jezelf laat zich niet wegduwen of negeren. Als je dat doet, laat het alleen maar steeds meer en luider van zich horen. Wellicht is het dan een betere optie om te gaan onderzoeken hoe je je voordeel kan doen met dat wat de criticus je vertelt. Het helpt al om te weten dat dit deel als doel heeft om je te beschermen tegen de pijn van mislukking. De manier waarop dat gebeurt, is niet de fijnste manier, maar de intentie is goed. Wellicht kan je de innerlijke criticus herprogrammeren tot een ondersteunende coach.

Hoe krijg je de innerlijke criticus zo ver dat ie je wil gaan coachen?

Het klinkt misschien raar als ik zeg dat het werkt om in gesprek te gaan met een van je delen. Toch is dat echt zo. Je kan contact maken met je innerlijke criticus door te onderzoeken waar je dat deel in je lichaam voelt.

Als je er vervolgens je hand oplegt, ben je in contact met je innerlijke criticus. Je kan hem bedanken voor zijn positieve intentie, dat hij jou heeft willen beschermen. Vervolgens kan je aangeven hoe je graag zou willen dat dit deel van zich laat horen.

Wellicht door je te stimuleren, te zeggen dat je het kan. Of door te zeggen dat je het niet meteen goed hoeft te doen. Je mag leren van je fouten. Als je, zeker in het begin, de criticus bedankt voor de fijne support, zal dit deel steeds constructiever bescherming gaan bieden. Zo kan je de innerlijke criticus blijven verleiden om i.p.v. saboteur jouw supporter te worden. Kan je wel wat hulp gebruiken om je delen in te leren zetten op een manier die goed voor jou is, maak dan eens een afspraak bij praktijk de BergWeg. Dan gaan we hier samen, met inzet van meerdere methodieken, mee aan de slag. Op weg naar innerlijke rust.